Czym sÄ… afty Mikulicza?
Tak jak wspomnieliÅ›my we wstÄ™pie, afty Mikulicza sÄ… zdecydowanie najpowszechniejszym rodzajem tych zmian bÅ‚ony Å›luzowej. Szacuje siÄ™, że stanowiÄ… one okoÅ‚o 80% wszystkich aft. Afty maÅ‚e przybierajÄ… postać nadżerek, które wystÄ™pujÄ… pojedynczo lub w grupach. SÄ… zamiennie nazywane maÅ‚ymi ze wzglÄ™du na swój rozmiar - ich Å›rednica zaczyna siÄ™ od poniżej jednego centymetra, a osiÄ…ga maksymalnie pięć. Aftom Mikulicza towarzyszÄ… nieprzyjemne objawy (pieczenie, ból i dyskomfort) obniżajÄ…ce komfort codziennego funkcjonowania. Już wyłącznie z tego powodu warto nie lekceważyć tego problemu, mimo że w wiÄ™kszoÅ›ci przypadków afty gojÄ… siÄ™ samoistnie w przeciÄ…gu 7-14 dni. PrzechodzÄ… stosunkowo szybko i nie pozostawiajÄ… po sobie blizn, jednakże ze wzglÄ™du na swój charakter nawrotowy stanowiÄ… dość uciążliwÄ… dolegliwość. W przypadku szczególnie dokuczliwych aft lub czÄ™stego ich powstawania zalecana jest konsultacja z lekarzem, ponieważ te ubytki bÅ‚ony Å›luzowej mogÄ… mieć różne źródÅ‚a.
Przyczyny powstawania aft Mikulicza
Mimo że afty Mikulicza potrafiÄ… skutecznie zepsuć humor i obniżyć komfort życia, to nie stanowiÄ… groźnej dolegliwoÅ›ci. MogÄ… być jednak spowodowane różnymi czynnikami, a z kolei te mogÄ… stanowić poważniejszy problem.
Do gÅ‚ównych przyczyn powstawania maÅ‚ych aft należą:
- nieregularna i mało staranna higiena jamy ustnej,
- predyspozycje genetyczne,
- zÅ‚y sposób odżywiania siÄ™,
- alergie pokarmowe,
- branie antybiotyków,
- prowadzenie stresującego trybu życia,
- urazy mechaniczne spowodowane twardym wÅ‚osiem szczoteczki do zÄ™bów, źle dopasowanÄ… protezÄ… lub aparatem ortodontycznym,
- choroby zÄ™bów (zwÅ‚aszcza próchnica).
Czasami siÄ™ zdarza, że nawracajÄ…ce afty maÅ‚e sÄ… objawem innych chorób lub problemów zdrowotnych. Można tutaj miÄ™dzy innymi wskazać: celiakii, syndrom Behceta, chore migdaÅ‚ki, chorobÄ™ LeÅ›niowskiego-Crohna czy zakażenie wirusem opryszczki albo brodawczaka. Afty Mikulicza mogÄ… zatem stanowić problem majÄ…cy caÅ‚kowicie niegroźne lub dość poważne podÅ‚oże - nie należy go wiÄ™c bagatelizować. Należy przy tym pamiÄ™tać, że diagnozowaniem i poszukiwaniem źródÅ‚a każdej dolegliwoÅ›ci zajmuje siÄ™ lekarz.