Choć migdałki nie są najczęstszym miejscem występowania aft, to jednak ich obecność w tej okolicy jest możliwa. Afty na migdałkach mogą być trudniejsze do zdiagnozowania niż te w innych częściach jamy ustnej, ponieważ ich wygląd można pomylić z infekcjami bakteryjnymi lub wirusowymi (jak np. angina bądź opryszczkowe zapalenie gardła). Główna różnica polega na tym, że afty są zmianami niezakaźnymi i nie są wywoływane przez bakterie czy wirusy, lecz przez czynniki autoimmunologiczne, stres, urazy mechaniczne lub niedobory witaminowe. Dodatkowo ich umiejscowienie na migdałkach może powodować silniejszy ból przy przełykaniu oraz uczucie dyskomfortu, co utrudnia codzienne funkcjonowanie oraz może prowadzić do mylnej diagnozy i nieodpowiedniego leczenia.

Dokładne przyczyny występowania aft – w tym tych na migdałkach – nie są jeszcze w pełni zrozumiałe. Wiele czynników może przyczyniać się do ich pojawiania się. Najczęściej są to osłabienie układu odpornościowego, przewlekły stres, a także dieta uboga w witaminy z grupy B i C. Również urazy mechaniczne, jak na przykład te powstałe podczas spożywania twardych lub gorących potraw, mogą prowadzić do drobnych uszkodzeń błony śluzowej, które mogą przekształcić się w bolesne afty. Istotnym czynnikiem jest także predyspozycja genetyczna – osoby, w których rodzinach afty pojawiają się często, mają zwiększone ryzyko ich występowania. Nie można również ignorować wpływu zaburzeń hormonalnych oraz przewlekłych chorób.

Afty na migdałkach mogą sprawiać trudność w diagnostyce, ponieważ ich objawy przypominają inne schorzenia gardła. Charakterystyczną cechą aft jest to, że są one okrągłymi lub owalnymi nadżerkami o białym, żółtym bądź szarym zabarwieniu, które są otoczone czerwoną obwódką zapalną. Są one bardzo bolesne – szczególnie podczas jedzenia, picia lub mówienia. W odróżnieniu od infekcji bakteryjnych afty na migdałkach nie są zazwyczaj związane z wysoką gorączką czy ropnym nalotem. Nie powodują też silnego powiększenia węzłów chłonnych. Ich ból jest piekący i może utrzymywać się przez kilka dni lub tygodni, stopniowo ustępując samoistnie. Dodatkowo, afty nie wywołują ogólnego złego samopoczucia ani silnego osłabienia organizmu, co często towarzyszy infekcjom wirusowym i bakteryjnym.

Leczenie aft na migdałkach polega głównie na łagodzeniu bólu oraz przyspieszaniu procesu gojenia. W tym celu stosuje się płukanki antyseptyczne oraz środki przeciwbólowe w postaci sprayów lub tabletek do ssania. Dobre rezultaty przynoszą także naturalne płukanki z szałwii, rumianku bądź soli, które działają przeciwzapalnie i kojąco na błonę śluzową. W przypadku bardzo bolesnych aft lekarz może zalecić miejscowe stosowanie odpowiednio dobranych preparatów, które zmniejszają dolegliwości bólowe. U osób, u których afty nawracają często i są wyjątkowo uciążliwe, warto rozważyć diagnostykę pod kątem niedoborów witaminowych i ewentualną suplementację.

Choć afty na migdałkach zazwyczaj goją się samoistnie, to w niektórych przypadkach warto skonsultować się z lekarzem. Jeśli utrzymują się dłużej niż dwa tygodnie, nawracają bardzo często lub są wyjątkowo bolesne, może to wskazywać na poważniejsze problemy zdrowotne. Warto również zgłosić się do specjalisty, jeśli aftom towarzyszą inne niepokojące objawy (jak np. znaczne powiększenie węzłów chłonnych, wysoka gorączka czy trudności w przełykaniu). Szczególną ostrożność powinny zachować osoby z obniżoną odpornością, ponieważ u nich afty mogą być objawem chorób ogólnoustrojowych, które wymagają odpowiedniego leczenia. Wizyta u lekarza pozwoli nie tylko wykluczyć poważniejsze schorzenia, ale także dobrać skuteczne sposoby łagodzenia bólu i przyspieszenia gojenia.

Choć afty mogą pojawiać się na migdałkach, jest to rzadziej spotykana lokalizacja niż policzki, język czy też wargi. Mimo że przeważnie nie stanowią poważnego zagrożenia dla zdrowia, afty na migdałkach mogą być bolesne i powodować dyskomfort. Często pojawiają się w wyniku osłabionej odporności, stresu, niedoborów witaminowych lub urazów mechanicznych. Główne metody leczenia skupiają się na łagodzeniu objawów z użyciem środków przeciwbólowych i antyseptycznych. Podejmowanie działań profilaktycznych może także pomóc ograniczyć ryzyko pojawienia się aft. W przypadku gdy afty na migdałkach są uporczywe, nawracają lub nie znikają przez dłuższy czas, zaleca się konsultację lekarską w celu ustalenia dokładniejszej diagnozy i ewentualnego leczenia specjalistycznego.